Mesele nga Imami Kemaluddin El-Bejadij mbi Akaidin 1

Në Librin "Isharatul Meram min Ibaratil Imami Ebi Hanife En-Neuman fij usulid-Dijn", nga Imami: "Kemaluddin El-Bejadij", i cili vdiq në vitin 1097 hixhrij, libri u botua nga: "Dar El-Kutub El-Ilmije", në vitin 1428 hixhrij, është botimi i parë, në faqen 163 shkruan, si vijon:

"Ka thënë Ebu Hanife në Librin 'El-Vasijje': 'Ai (Allahu), është ruajtësi i Arshit, po ashtu edhe krijesave të tjera, pa qenë Ai (Allahu) i nevojshëm për to, sikur të ekziston në ndonjë Vend, do të ishte domosdo i nevojshëm për të (Vendin), dhe nuk mund të jetë ruajtësi i tij (Vendit), sepse ai që zë ndonjë vend ka nevojë për vendin e vet, saqë është e pamundur të ekzistoj pa të (Vendin). Sikur të kishte nevojë për vend të qëndroj në të, nuk do të kishte mundësi të krijoj botën, të kujdeset e ta ruaj, sepse ai që ka nevojë, është i paaftë në veten e tij, e si mund të kujdeset për të tjerët.'".