Krimet e vehabizmit, janë të njëjta me krimet e ISIS-it sot

(Çuditem se çfarë mund të jetë ai interes që dikush edhe sot në këtë shekull kriminelin Muhamed bin Abdulvehabin të mundohet ta lavdëroi duke e quajtur Reformator).

Vëlla i dashur musliman ke kujdes nga Vehabizmi i cili është një organizatë apo lëvizje kriminele dhe kriminelesh, të cilët kanë bërë krime të shumta ndaj muslimanve gjatë historisë, vlen te ceket se asnjë luftë asnjë krim i vetëm nga ana e Vehabizmit dhe vehabistëve nuk është bërë ndaj të pa feve por vetën kundër muslimanve të sinqertë të cilët nuk janë pajtuar me idetë e lëvizjes terroriste të quajtur Vehabizëm e të cilët janë pasuesit e Muhamed bin Abdul Vehabit i cili nuk e shfaqi akiden dhe shpirtin prej një krimineli sa e kishte babën e tij në jetë sepse ai e ndaloi nga shfaqja e shpirtit të tij prej një krimineli të poshtër kundër muslimanve.

Këtu do të sjellim fakte për krimet dhe vrasjet terroriste të Vehabizmit dhe vehabistëve kundër muslimanve, fakte këto të cilat i pranojnë vetë ata dhe i kanë të shënuara në librat e tyre përmes të cilave nxisin edhe sot në krime, vëllavrasje e në terrorizëm.

Ibni Besher (historian vehabistë një njeri i sinqertë në fenë vehabiste, fe kriminelësh dhe terroristësh) thotë: Kur Shejhu Muhamed arriti në vendin Harimla u ul te babai i tij dhe filloi të lexoi te ai dhe të i refuzoi ato çka i bënin xhahilët nga bidati e shirku në fjalë dhe vepra, urrente dhe refuzonte ato nga të gjithë derisa ndodhen mos marrëveshje dhe mospajtime në mes tij dhe babait të tij, po ashtu mosmarrëveshje me të gjithë njerëzit e vendit, vazhdoi kështu shumë vite derisa i vdiq babai në vitin 1153 atëherë ai e bëri publike akiden dhe thirrjen e tij.

Muhamed bin Abdullah En-Nexhdij El-Hanbelij (edhe ky një njeri i sinqertë i Vehabizmit) thotë: Më kanë njoftuar disa dijetarë të cilët kanë jetuar në kohën e babait të M. bin Abdul Vehabit se babai i tij ishte shumë i hidhëruar me te sepse ai nuk kishte pas dëshirë që të mësonte Fikh sikur paraardhësit e tij dhe u thoshte njerëzve për djalin e tij: Do të shihni sherr të madh nga Muahmedi.

Tani do të cekim disa nga krimet e shumta të M. bin Abdul Vehabit nga vetë librat e historisë së Vehabizmit nga njerëzit e Vehabizmit.

- Historiani vehabistë Uthman bin Besher në librin në të cilin tregon për jetën e shefit të tij M. bin Abdul Vehabit thotë: Ai ishte që i përgatiste ushtritë, dërgonte grupe ushtarësh, u shkruante banorëve të vendeve dhe ata i shkruanin atij, dërgonte delegacione dhe vinin te ai mysafirë nga jashtë dhe brenda.

Kundër kujt i drejtonte dhe i përgatiste këto ushtri ky krye terrorist i pa fytyrë, a i përgatiste kundër armiqve të islamit të cilët e sulmonin islamin dhe muslimanët që ti shkatërronin. Jo, të gjitha kundër muslimanve.

- Uthman bin Besher thotë: Pastaj Shejhu urdhëroi për xhihadi iu bashkuan atij disa dhe sulmuan ... i luftuan disa njerëz të cilëve ua morën të gjitha gjësendet dhe u kthyen çfarë është kjo plaçkitje e muslimanve nga këta terroristë dhe plaçkash kriminelë.

- Husejn bin Ginam i cili tregon për letrat e M. bin Abdul Vehabit thotë se ai ka thënë: vërtetë Uthman bin Muamer - udhëheqësi i Ajjines - ai është mushrik qafir, atëherë kur muslimanët e pushtuan atë vend arritën ta vrasin atë pasi kishte përfunduar namazin e xhumasë, e kemi vra atë derisa ishte në vendin që u fal në xhami në muajin Rexhep 1163 h..

Ja kështu vehabistët i vrasin njerëzit në xhami në ditën e xhuma, si është e mundur që ai udhëheqës është qafir e ai u vra në xhami pas namazit të xhumasë ?! edhe xhahili më i madh nga muslimanët e din se ai i cili akuzohet për dalje nga feja islame nuk vritet pa mos kërkuar nga ai që të kthehet në fenë islame dhe të pendohet.

Madje M. bin Abdul Vehabi bën të qartë se të gjithë banorët e Nexhdit pa përjashtim janë qafirë (jo Musliman) dhe është e lejuar vrasja e tyre, është e lejuar që tu grabiten gratë e tyre dhe e gjithë pasuria e tyre dhe se musliman është ai i cili ec sipas traditës dhe Akides së tij terroriste.

- Kur dha selam (përfundoi namazin) nga namazi u ngritëm kundër tij dhe e vramë.

- Kur Abdul Aziz lëvizi me ushtrinë e tij dhe sulmoi Riadin dhe i rrethoi disa ditë derisa ata u ngushtuan shumë e pastaj filluan pushtimin e disa kullave dhe i shkatërruan ato muslimanët vranë shumë burra nga Riadi.

- Ikën banorët e Riadit nga vendi i tyre gra,burra dhe fëmijë së bashku kjo ndodhi në stinën e verës dhe u shkatërruan shumë nga ata për shkak të urisë dhe etjes ajo ushtri shkoi pas tyre dhe vranë shumë nga ata dhe ua morën pasuritë . Abdul Azizi i morri për vete shtëpitë e tyre dhe të mbjellat e tyre .

- Abdul Aziz eci me ushtrinë e tij për në Ahsae dhe në vendin rreth Ahsaes vrau shumë burra afërsisht 70 veta ua morri pasurinë pastaj sulmoi El-Mebrez edhe aty vrau shumë burra nga ai vend.

Ne i themi kush është ai i cili i grabitë pasuritë e muslimanve dhe cili është dënimi tij për hajni? Po cili është dënimi i atij në këtë dhe botën tjetër që vret muslimanët?

- Saudi eci me muslimanët në drejtim të Ahsasë dhe në mëngjes i sulmoi ata dhe ua morri shumë nga bagëtitë dhe ua vodhi shtëpitë dhe të mirat që ishin në shtëpi.

- Sulejman bin Afisan luftoi me urdhër të Abdul Aziz në anën e lindjes së Katarit afër Bahrejnit dhe aty vrau shumë nga familja Al Ebi Remiih dhe ua grabiti pasuritë.

- Pastaj Sulejmani sulmoi me urdhër të Abdul Aziz Katarin i mundi ata dhe vrau shumë dhe vetëm një pakicë shpëtuan.

- Shejh Alame Ahmed Zejni Dehlan thotë i urdhëronte që të bënin prapë haxhin ata që e kishin bërë më herët sipas rregullave islame me argumentin se atëherë kur kanë bërë haxh kanë qenë Mushrik ! po ashtu kërkonte nga ata që hynin në fenë e tij që të dëshmojnë fillimisht se janë qafirë dhe se prindërit e tij kanë vdekur si qafirë dhe se filan dijetari është qafir.

- Ibn Besher thotë: muslimanët sulmuan vendin e quajtur Thermeda herën e dytë në të njëjtin vit e udhëheqës i tyre ishte Uthman muslimanët i shkatërruan tokat me të mbjella dhe rrotulluan çdo gjë.

Shiko me kujdes shprehjen - Muslimanët - shprehje të cilën e përdor për pasuesit e terroristit M. bin Abdul Vehab apo për ushtritë plaçkitëse të vehabistëve sepse sipas tyre të gjithë ata që i luftonin nuk ishin musliman, pa marrë parasysh a vrisnin Muhamed apo Abdullah apo Ebu Bekr apo Omer sipas tyre të gjithë ishin qafirë që duhej vrarë dhe duhej rrëmbyer pasuritë e tyre, duhej dhunuar gratë e tyre edhe pse ata ishin nga ata që falnin namaz apo ishin në xhami duhej vrarë sepse nuk ishin në fenë e tyre terroriste të quajtur Vehabizëm.


Lejimi i gjakut të muslimanëve, pasurisë së tyre dhe grave të tyre

Vehabitët kan lejuar që muslimanët të vriten të plaqkitet pasuria e tyre me arsyetimin se janë mosbesimtar apo shpikës të risive dhe lejohet luftimi i tyre.

Në librin 'Risaletu sitte mevadia', nga Muhamed bin Abdulhvehab, faqe 31, 32, thuhet kështu: 'Duhet ta dini se pabesimtarët të cilët i ka luftuar Pejgamberi a.s. kanë besuar se Allahu është krijues, furnizues është ai që jep jetërat dhe merr jetërat ... edhe kjo nuk i ka bërë të jenë muslimanë', po ashtu në lidhje me këtë shkruan në të njëjtin vend: 'Vërtetë Pejgamberi a.s. është paraqitur në mesin e njerëzve me besime të ndryshme, i ka luftuar ata pa bërë kurrfarë dallimi në mes tyre', me këtë ka për qëllim të thotë se besimi i atyre që i ka luftuar pejgamberi a.s. ka qenë më i madh se i njerëzve që kan jetuar në kohë e pushtimeve të tij dhe me gjithë atë i ka luftuar pejgamberi a.s. e si mos ti luftojmë ne tani ata që kan besimin më të dobët dhe janë mushrik e bidatgji sipas tijë.

1. Lejimi i Taifit vrasja e dijetarëve dhe fëmijëve, vehabitët sulmojnë Taifin që ta çlirojnë nga 'shirku' ... hyrja në Taif bëhet në vitin 1217h./1802, aty vrasin njerëzit pa dallim: 'gra, burra, fëmijë, pleqë, madje kanë prerë edhe foshnjet në gji të nënave, po ashtu, kanë vrarë të gjithë që i kanë gjetur në xhami dhe të gjithë ata që i kanë takuar rrugëve jashtë qytetit duke ikur, kanë copëtuar Kur'anët dhe librat e tjera fetare duke i djegur'.

Tregon El-Xheberuti në librin e tij 'Tarih axhaib el-athar fi't-teraxhim ve'l-ahbar': Duke thënë: 'kanë luftuar banorët e Taifit tri ditë radhazi deri sa janë pushtuar nga vehabitët. Kanë vrarë pas hyrjes gra, fëmijë e burra, ky është mendimi i tyre për të gjithë ata që i luftojnë t'i vrasin pa dallim', gjatë kësaj lufte, gjatë kësaj kasaphaneje është vrarë edhe Esh-Shejh Abdullah Ez-Zevavij, Mufti shafiit në Mekë, Shejh Abdullah Ebul-hajr, gjykatës në Mekë e shumë të tjerë.

2. Banorët e Mekës kanë ngrënë ngordhësirat dhe qentë, vehabitët nuk u ngopen me gjakun e muslimanëve në Taif sepse ishin të etur për gjakë muslimani, menjëherë në vitin 1803 sulmojnë dhe hynë në Mekë. Këtë e përmend Abdullah bin Sherif Husejn në librin e tij 'Sidk'ul-haberi fi havarixh el-karni eth-thani ashere'.

Nga ngjarjet e muajit Muharrem të vitit 1220 h./1805: vehabitët kanë vrarë edhe haxhinjtë. Në këtë kohë përhapet urijë e madhe në Mekë deri në atë masë që njerëzit kanë shitur orenditë shtëpiake për bukë të fëmijëve dhjetë herë më shtrenjtë se vlera reale, janë shpërndarë kufomat e fëmijëve nëpër rrugët e Mekës.

Këtë e tregon edhe historiani i tyre Othman En-Nexhdij ku thotë: 'Vërtetë mishërat e gomarëve janë shitur me një çmim shumë të shtrenjtë dhe si shkak i kësaj njerëzit kanë ngrënë mishin e qenëve'.

Pas hyrjes në Mekë ngritet Shejh Filipi dhe iu mbanë fjalim. Këtë person vehabitët e quajnë Shejh Abdullah Filipi. E ka thirrur ezanin dhe e ka falur namazin si imam i tyre, pastaj është ngritur edhe udhëheqësi i vehabitëve duke thënë: Vëllezër muslimanë 'po të mos ishte ky njeri që emri i tij është Shejh Abdullah Filipi nuk do të kishim hyrë në Mekë'. ky është përfaqësuesi i Anglisë, a dëshironi ta hidhëroj atë e të ju gëzoj juve!

Gjatë kësaj kohe ndodhen edhe disa kasaphane të ndryshme me haxhinjtë, si: 'kasaphanja me haxhinjtë e Jemenit në vitin 1921, me haxhinjtë e Iranit në vitin 1988 etj.'.

3. Lejimi i gjakut të muslimanëve nëpër xhami, Muhamed bin Abdulvehab në librin 'Tarih'un-Nexhd', faqe 97, thotë: 'Othman bin Muamer, udhëheqës i Ajjines, mushrik qafir, pasi u siguruam se ky është mushrik vendosëm ta vrasim pas namazit të xhumasë, por e vramë gjersa ishte në namazin e xhumasë, në muajin Rexheb 1163 h.', kurse në faqe 98 deri 101, po në të njejtin libër, për banorët e Nexhdit thotë: 'Pabesimatarë (kafira) janë të gjithë, lejohet gjaku i tyre, gratë e tyre dhe pasuritë e tyre'. Tani do të përmendim vetëm vendet e tjera se në sa dhe në cilat vende kanë bërë luftëra, vende muslimane normal e këto janë: Medineja, Shami, Hurani, Halepi, Jordani, Vadi Shems, Iraku, kasaphanja e Kerbelasë, Nexhefi, Nexhrani, Bahrejni, Katari, Ebu Dabi, Omani, Sahari, Jemeni, 'në çdonjërën nga këto vende kasaphane në vete dhe krime të pa para kundër muslimanëve'.

Autor: Zuhdi HAJZERI